آزاده پارسیانی: 810 روز در اسارت بعث عراق بودم/سلاح آزادگان استقامت بود/ رحلت حضرت امام دوران اسارتم را تلخ کرد

آزاده پارسیانی با اشاره به شرایط سخت دوران اسارت، اظهار کرد: 810 روز در اسارت بعث عراق بودم که تنها سلاح آزادگان در اسارت، استقامت و صبر بود.

عبدالله ایزدپناه، آزاده روستای بوچیر ازتوابع شهرستان پارسیان، در گفتگو با خبرنگار پارسیان خبر، با اشاره به اینکه در دوران پایان خدمت سربازی، اسیر دشمن شدم، گفت: متولد سال 1342 در روستای بوچیر هستم که در 20 اردیبهشت 1365 به خدمت مقدس سربازی اعزام شدم، که در روزهای پایانی خدمت، در پاتک دشمن بعثی و در 2 مرداد ماه 1367، به اسارت در آمدم.

ایزد پناه به نحوه اسارت خود توسط دشمن اشاره و اظهار کرد: با توجه به اینکه نوبت مرخصی من فرا رسیده بود وفرمانده گروهان اصرار بر مرخصی رفتن من داشت، با پا فشاری خودم، مرخصی را به یکی از هم دوره هایم واگذار کردم و می خواستم که تا پایان دوره خدمتم که نزدیک شده بود بمانم، و این موضوع قسمت شده بود که به اسارت بروم.

وی، رفتار بعثی های عراقی را به دور از انسانیت و جوانمردی دانست و اظهار کرد: دشمن، دشمن است وهیچ انتظار مروت و جوانمردی از آن نیست و هر شکنجه ای که در ذهنشان می گذشت، روی اسرای ایرانی امتحان می کردند.

آزاده پارسیانی، رحلت حضرت امام خمینی(ره) را تلخ ترین خاطره دوران اسارت دانست و افزود: هنگامی گه بر رحلت حضرت امام(ره) به گوش اسرای ایرانی رسید، همه روزنه های امید از دستمان رفت، و خاطره ای تلخ از زمان اسارت در ذهنم باقی مانده است.

ایزدپناه، مدت اسارت خود را 27 ماه اعلام و تصریح کرد: در این مدت دوشب در میان، تلویزیونی را به آسایشگاه مب آوردند و اخبار و اطلاعات ایران را ، راست یا دروغ از تلویزیون عراق دریافت می کردیم.

وی، با ادای احترام به یوسف علیزاده، جانباز 70 درصد بندر کنگی و هم سلولی خود گفت: شیرین خاطره دوران اسارتم نیز، پرستاری از این جانباز گرامی بود که می توانستم با عشق به او خدمت کنم.

آزاده پارسیانی، مشکلات آزادگان را تمام نشدنی دانست و خاطرنشان کرد: مشکلات تمام نمی شود و همانطور گه در دوران اسارت با آن کنار آمدیم، امروز نیز باید با آن کنار بیاییم ولی مسئولین ذره ای بیشتر پیگیر مشکلات باشند.