به گزارش پایگاه خبری پارسیان برای گرفتن یک عکس باید از تنها همراهش اجازه می گرفتیم؛ از مرد میانسال حدود ۴۵ ساله ای که کناری ایستاده بود و به شدت مخالفت کرد. اول کمی سر و صدا و بعد اجازه داد که از دور یکی دو تا عکس بگیریم.

راستش ما هم حیفمان آمد که حال پیرزن را خراب تر کنیم؛ او داشت با پسرش صحبت می کرد، در حالی که حرف هایش لابلای مویه ها و ناله های مادرانه به درستی شنیده نمی شد.

اما، هربار که کلمه ‘ابنی’ را به زبان می آورد چند قبر آن طرف تر را هم به گریه می انداخت؛ آن روز انگار همه آن آجرها و ستون های گلی وادی السلام در حال فرو ریختن بود.

وادی السلام، قبرستانی با ۲۰ کیلومتر مربع وسعت و بیش از هزار سال قدمت، قبرستان تاریخی محسوب می شود که بسیاری از سازه های قدیمی اش با بقعه و گنبدهای کوچک آن در حال تخریب است؛ همان جا که علما درباره اش گفته اند ‘بهشت جاودان’.

حالا، اما چند سالی است که با شهیدان جنگ علیه تروریسم رونق گرفته است. هر قدم و از هر پیچی که رد می شوی، آرامگاه یکی دو سه شهید را می بینی که در آن خفته اند، بر سنگ قبر یکی تاریخ ۲۰۰۵ نقش بسته و دیگری ۲۰۱۳ و به تازگی حجله هایی که بر آن تاریخ ۲۰۱۴ ثبت شده است.

یکی داوطلب مردمی است و دیگری افسر پلیس و آن یکی دیگر یک سرلشگر؛ همه در کنار هم.

بنرهای نصب شده از شهدای جنگ علیه تروریسم، در گوشه گوشه این بزرگترین قبرستان خاورمیانه، آن را از حال و هوای غبار گرفته متروکه و فرسوده اش خارج و دوباره آبادش کرده است.

مادر جوانی را در آن حوالی و بر سر یک قبر نو یافتیم که سر پسر ۱۸ ساله اش را به او تحویل داده بودند. او در نبرد علیه داعش شهید شده و حالا جنازه سر از تن جدایش در این قبرستان خوابیده است.

آن اطراف غیر از همین یک خانواده کس دیگری نیست تا صدای سوزناک ناله هایش را بشنود.

با یکی از اطرافیان این شهید که صحبت می کردیم، گفت: باور کنید سخت است. من خانواده هایی را می شناسم که هنوز از سرنوشت فرزندانشان که در پایگاه اسپایکر مفقود یا کشته شده اند، خبر ندارند. آنها که در آن پایگاه جهنمی گرفتار داعش شدند، همگی زیر ۲۲ سال داشتند و سرگرم طی کردن دوره آموزشی بودند، در حالی که نه اسلحه داشتند و نه قرار بود بجنگند!

مرد میانسال دیگری که برای فاتحه خوانی یکی از بستگان شهیدش به وادی السلام آمده بود، گفت: نجف یک محل دفن شهدای دیگر هم دارد که در ضلع جنوبی دارالسلام و در خارج از آن واقع است و فقط در آن جا شهدای جنگ خفته اند. آنجا کمی مرتب تر است و نظم بهتری دارد و تعداد مقبره هایش را نمی توان شمرد.

آن مرد گفت: ای کاش آمریکایی ها که شعار مبارزه با تروریسم می دهند، نگاهی به مزار این شهدای واقعی جنگ علیه تروریسم بیاندازند و دست از ادعا بردارند. آنها حق ندارند شعار جنگ علیه تروریسم سردهند، چرا که خودشان این گروه ها را ساخته، حمایت کرده و اکنون مهارش را از دست داده اند و هزینه هایش را ملت های منطقه باید بپردازند.

او می گوید: به آمریکایی ها بگویید از شهدای واقعی جنگ علیه تروریسم، تکفیر و داعش خجالت بکشند و متحدان منطقه ای خود اعم از عربستان و ترکیه و قطر را از ادامه حمایت از این گروه ها در عراق و سوریه بازدارند؛ اهالی نجف و کربلا و بیشتر شهرهای جنوبی عراق، نسبت به عملکرد این کشورها خشمگین هستند، آمریکا را مقصر می دانند و از خردادماه امسال و پس از سقوط موصل به دست تروریست های داعش و جنایات صورت گرفته توسط این گروهک، کالاهای سعودی و ترکیه ای را به عنوان حامیان اصلی این گروه تحریم کرده اند.

اینجا وادی السلام است؛ همان جایی که به گفته اهالی نجف، آمریکایی ها باید از آن خجالت بکشند.

نیروهای مردمی عراق در غالب گردان های بدر، کتائب، عصائب حق و… در کنار ارتش عراق در حال مبارزه علیه گروهک تروریستی داعش هستند.