جدال نفسگیر در قلب اروپا

به گزارش پایگاه خبری پارسیان، تقابل میان لندن و بروکسل بر سر افزایش سهم انگلیس در تامین بودجه اروپا به نقطه اوج خود رسیده است. در حالی که دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس اعلام کرده است که به هیچ عنوان حاضر به افزایش دادن سهم انگلیس در تامین بودجه و هزینه های اروپا نیست، مقامات بروکسل به لندن هشدار داده اند که تصمیم اتخاذ شده اخیر غیرقابل تغییر و لازم الاجراست.

به نظر می رسد پس از شکست دیوید کامرون در جلوگیری از انتصاب ژان کلود یونگر به عنوان رئیس کمیسیون اروپا، شکست اروپایی دیگری در انتظار دولت ائتلافی و ضعیف لندن خواهد بود. در چنین شرایطی به نظر می رسد این بار دولت انگلیس با گارد بسته تری در مقابل سران اتحادیه اروپا قرار بگیرد.

با این حال به نظر می رسد سران اروپای واحد از جمله آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان نیز قصد ندارند به سادگی در مقابل یکه تازی های کامرون به وی باج دهند! مقامات اروپایی تهدید کرده اند که در صورت عدم اضافه پرداخت 1.7 میلیارد پوند اضافه به اتحادیه اروپا از سوی انگلیس، این اتحادیه می‌تواند معادل 42.5 میلیون پوند ماهیانه از این کشور مالیات دریافت کند.

با این حال نخست وزیر انگلیس همچنان بر تصمیم خود پافشاری می کند. به راستی سرنوشت تقابل اخیر کامرون و سران اروپای واحد در برهه حساس فعلی چه خواهد بود؟ آیا مقامات اروپایی با توجه به رشد جریان ملی گرایی در لندن و افزایش محبوبیت حزب استقلال ( یوکیپ) ترجیح می دهند در مقابل دولت لندن و خواسته های دیوید کامرون کوتاه بیایند یا به مانند رفتاری که در زمان انتصاب یونکر به عنوان رئیس کمیسیون اروپا داشتند، نسبت به خواسته ها و تهدیدات دیوید کامرون بی توجه خواهند بود؟

آنچه مسلم است اینکه نزاع اخیر میان لندن و اروپای واحد در برهه زمانی خاصی رخ داده است. در شرایطی که محبوبیت حزب یوکیپ در انگلیس به صورت تصاعدی افزایش یافته و تمایلات ضد اروپایی روز به روز در انگلیس بیشتر می شود، منازعه اخیر میان لندن و اروپای واحد می تواند به سود جریان ملی گرا و حزب استقلال طلب (یوکیپ) پایان یابد.

موضع گیری تند و صریح رهبر حزب یوکیپ در مقابل اقدام اخیر اتحادیه اروپا نشان می دهد که این حزب در صدد است از تقابل به وجود آمده ، نهایت استفاده را به سود اهداف خود ببرد. «نایجل فاراژ» رهبر حزب یوکیپ در این خصوص معتقد است که اتحادیه اروپا به مانند یک “خون‌آشام تشنه ” در صدد خوشگذرانی با خون مالیات‌‌دهندگان انگلیسی است.

اما فاراژ انتقادات خود را متوجه دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس نیز کرده است. او عملکرد کامرون در مقابل اروپای واحد را در برهه فعلی بسیار ضعیف ارزیابی کرده است! این در حالیست که دولت انگلیس نیز مخالفت صریح خود را با خواسته اروپای واحد عنوان کرده است. با این حال فاراژ و دیگر سران حزب یوکیپ معتقدند که افزایش فشارهای اروپای واحد بر انگلیس معلول وادادگی حزب محافظه کار، حزب کارگر و حتی حزب لیبرال دموکرات در مقابل بروکسل است.

اختلاف به وجود امده میان لندن و اروپای واحد نقطه آشکار ساز تقابلی است که مدتهاست میان انگلیس و اروپا به وجود آمده است. پس از انتصاب یونکر به عنوان رئیس کمیسیون اروپا، مقامات انگلیسی نسبت به افزایش احتمال خروج لندن از اروپای واحد هشدار دادند. دیوید کامرون بارها خطاب به اروپای واحد هشدار داده است که در صورت عدم افزایش اختیارات انگلیس در اروپا، عملا شهروندان این کشور تمایلی مبنی بر بقای این کشور در اروپای واحد ندارند.

نظرسنجی های صورت گرفته در انگلیس نیز نشان می دهد تعداد افراد متقاضی خروج انگلیس از اروپای واحد به مراتب از افرادی که خواهان بقای این کشور در این مجموعه هستند بیشتر است. در چنین شرایطی دیوید کامرون قدرت مهار افکار عمومی کشورش را عملا از دست داده است. هم اکنون غیر از طرفداران حزب یوکیپ و جریانهای استقلال طلب مستقل، برخی از طرفداران احزاب محافظه کار و لیبرال دموکرات نیز خواستار خروج از اروپای واحد هستند. بدون شک وضعیت به وجود آمده این روند را تقویت خواهد کرد.

نکته دیگر اینکه سران اروپای واحد همچنان در مقابل لندن و آنچه در داخل انگلیس می گذرد دچار سردرگمی هستند. از یک سو آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان و دیگر سران اروپای واحد به خوبی مطلع هستند که هرگونه امتیازدهی به دیوید کامرون و لندن به منزله ایجاد نوعی نارضایتی عمومی در دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواهد بود. از سوی دیگر، سران اتحادیه اروپا نسبت به خروج انگلیس از اروپای واحد و کاهش قدرت مانور اقتصادی و سیاسی مجموعه متبوع خود در نظام بین الملل احساس ضعف می کنند.

با این حال صدر اعظم آلمان معتقد است که فعلا زمان امتیازدهی به دولت ائتلافی دیوید کامرون در راستای بقای انگلیس در اروپای واحد فرا نرسیده است! گویا در این خصوص دیگر کشورهای عضو اروپای واحد نیز با آلمان همراه و همسو هستند. با این حال چالش به وجود آمده میان مقامات اروپای واحد و دیوید کامرون به این نقطه کور نیز ختم نمی شود! چالش لندن و برلین بر سر استخدام کارگرهای مهاجر در اروپای واحد موضوع دیگری است که منجر به تقابل این دو شده است.

در این میان دیوید کامرون در راستای مقابله با تبلیغات حزب استقلال طلب یوکیپ، سعی در کاهش تعداد کارگران مهاجر (با مهارت اندک) در اروپا و انگلیس دارد حال آنکه این موضوع با همراهی و موافقت آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان و دیگر مقامات اروپایی همراه نشده است. در چنین شرایطی کامرون ناچار است بار دیگر در راستای تحمیل نظریات خود به اروپای واحد به رایزنی فرسایشی و طولانی مدت با سران این مجموعه ادامه دهد.

در نهایت اینکه جدال نفسگیر به وجود آمده در قاره سبز یک نتیجه بیشتر نخواهد داشت و آن هم تضعیف اروپای واحد است. پیروزی انگلیس یا اتحادیه اروپا در این تقابل دو نتیجه بیشتر نخواهد داشت: تحمیل خواسته های اروپای واحد بر لندن یا تحمیل نظر انگلیس بر بروکسل! در هر دوی این حالات، اروپای واحد با دو معضل عمیق مواجه می شود که یکی افزایش خشم عمومی در قاره سبز از افزایش اختیارات لندن یا افزایش خشم انگلیسی ها از اروپای واحد و خروج آنها از اتحادیه اروپا. بدیهی است که تصور هر یک از این دو گزینه، ذهن سران اروپای واحد با شدت مغشوش می سازد.