دوم خردادی هایی که پس از روی کار آمدن دولت شیخ حسن روحانی امیدشان زنده شده و خواستار بازگشت به عرصه اجرایی کشور هستند چه راهکاری برای پیروزی در انتخابات مجلس سال آینده دارند.

مدعیان گفتمان دوم خردادی که خود را وامدار دولت یازدهم می دانند ، معتقدند آنها بودند که با راضی کردن عارف به کناره گیری از انتخابات و ایجاد وحدتی هر چند نا همگون ، توانستند ردای ریاست جمهوری را بر تن روحانی کنند و این شیخ معتدل را به قدرت برسانند.

به گزارش پایگاه خبری پارسیان، بی شک اما در روزهای پس از انتخابات اصلاح طلبان انتظار داشتند که دولت روحانی تمام قد در اختیار جریان اصلاح طلبی قرار گیرد و به عنوان اولین گام از روحانی خواسته بودند که محمد رضا عارف را معاون اول خود کند اما رئیس دولت هیچ جایگاهی برای عارف در نظر نگرفت تا اولین جرقه های اختلاف میان دولت و اصلاح طلبان رقم بخورد هرچند که به بسیاری از از اصلاح طلبان در دولت خود بها داد.

به همین دلیل است که رسول منتجب نیا قائم‌مقام حزب نیمه‌تعطیل اعتمادملی با بیان اینکه وزیرانی داریم که جواب تلفن اصلاح‌طلبان را نمی‌دهند، خواستار عزل مجموعه‌ای از مقامات و جایگزینی آنها با اصلاح‌طلبان شده است و پیشنهاد داده نیروهای اصلاح‌طلبی که در حاشیه بوده‌ و به کار گرفته نشده‌اند را به متن آورده و مسئولیت‌های کلیدی را به دولت به آنها بسپارد.
اظهارات منتجب نیا نشان می دهد تاکتیک اصلاح طلبان استفاده از هر فرصتی برای حضور در حاکمیت هستند . آنچه به نظر می رسد یکی دیگر از تاکتیک های اصلاح طلبان این است که ” آب را گل آلود کن و ماهی بگیر”

اصلاح طلبان که بیش از گذشته این روزها در میان خود اختلافات اساسی و مبنایی در موضوعات مختلف دارند، می خواهند با ایجاد اختلاف در اردوگاه اصولگرایان مانع از ایجاد وحدت در جریان رقیب شوند تا به این روش هم پوششی بر اختلافات در میان جریان خود باشند و هم امید خود را برای همگرایی هر چند ضعیف در انتخابات آینده زنده نگه دارند تا بتوانند مجلس آینده را در دست بگیرند .

همگرایی اصولگرایان که در ماههای گذشته با پیروزی در انتخابات هیات رئیسه شورای شهر تهران و همچنین تلاش های افرادی همچون حجت الاسلام تقوی عضو موثر جامعه روحانیت مبارز برای وحدت اصولگرایان در انتخابات سال آینده موید این موضوع است که بر خلاف تلاش اصلاح طلبان، اصولگرایان راه وحدت را در پیش گرفته اند و به احتمال بسیار قوی در انتخابات مجلس با فهرست واحد شرکت خواهند کرد.

اختلافات میان اصلاح طلبان نشان می دهد شکافی عمیق میان رهبران، گروهها و احزاب و حتی بدنه اجتماعی آنها وجود دارد، اختلافاتی که بخش از آن مبنایی بوده و از اولین روزهای به دقدرت رسیدن در سال ۷۶ به دو دسته سنتی و رادیکال تقسیم شدند.
شکاف میان دوم خردادی ها در این سالها به اندازه ای بوده که روزی هاشمی رفسنجانی را عالیجناب سرخپوش نامیدند و حتی رادیکال های این جریان روزگاری طرح عبور از خاتمی را مطرح کردند.

اما بزرگترین ریزش نیرو به خصوص در بدنه اجتماعی اصلاح طلبان به انتخابات سال ۸۸ بر می گردد ، جایی که اصلاح‌طلبان به‌واسطه‌ی اصرار بر عدم تمکین به رأی مردم همراه با ضدانقلاب در سال ۸۸ باعث شدند دیگر افکار عمومی به انها هیچ اعتمادی نداشته باشند .
اشتباهات اصلاح طلبان در سال ۸۸ باعث شد که برخی از جوانان آنها برای فعالیت سیاسی راه خود را جدا کنند و با حلقه زدن دور صادق خرازی ، حزب ندای ایرانیان را تشکیل دهند اما با برخورد صریح و جدی مشارکتی ها و مجاهدینی ها روبرو شدند و این مساله نشان داد اختلافات میان اصلاح طلبان جدی است.

اصلاح طلبان نمی توانند نقشه وحدت در سر داشته باشند زیرا از سویی محمد رضا عارف دلخوری شدید از آنها به خاطر انتخابات سال گذشته دارد و به نظر می رسد به صورت مستقل در انتخابات سال آینده شرکت کند و از سوی دیگر کارگزارانی ها نیز منتظر استراتژی هاشمی رفسنجانی هستند.

برخی تندروهای اصلاح طلب نظیر موسوی خوئینی ها که مرد خاکستری و تئوریسین این جریان می باشد معتقدند که اصلاح طلبان نباید در انتخابات شرکت کنند، نظیر این واکنش ها نشان می دهد اختلافات در میان اصلاح طلبان بسیار جدی است و تنها نقطه مورد اشتراک این جریان بر هم زدن بازی وحدت میان جریان اصولگرایی است تا بتواند زمان به دست آورده و به بازسازی جریان خود تا انتخابات سال آینده بپردازد.

از سوی دیگر اصولگرایان حتی با شکست در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته به باز سازی خود پرداختند و با کنار گذاشتن اختلافات و تاکید بر مبانی مشترک زیر چتر جامعتین (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرین حوزه علمیه قم) جمع شده اند و باید مراقب نقشه های اصلاح طلبان برای ایجاد اختلاف باشند.