پایگاه خبری و تحلیلی شهرستان پارسیان | محل آرامشی که به کابوس مردم برنطین تبدیل شده است

تاریخ انتشار خبر : یکشنبه 7 سپتامبر 2014-10:20 | کد خبر : 25760

محل آرامشی که به کابوس مردم برنطین تبدیل شده است

به گزارش پایگاه خبری پارسیان به نقل هرمز، شهرداری ها و دهیاری ها بر اساس امکانات و منابع مالی موجود در هر منطقه، اقدام به ایجاد پارک و تفرجگاه می کنند که ایجاد این اماکن صرف نظر از بازده اکولوژیک، می تواند تبعات مطلوبی را در زمینه اجتماعی و روان شناختی (روحی و روانی) به همراه داشته باشد.

فراهم بودن وسایل آسایش محیطی در پارک، می تواند نقش مهمی را در برآورده کردن نیازهای اجتماعی، روانشناختی و فرهنگی ایفا کند اما در صورتی که چاره اندیشی و تمهیدات لازم در این راستا اندیشیده نشود، بی شک نتیه ای معکوس را در پی خواهد داشت و فضایی مستعد را برای انواع ناهنجاری های اجتماعی بوجود خواهد آورد.

کوهستان پارک برنطین نیز از جمله مصادیق بارز در این زمینه است؛ صرف نظر از اینکه برخی نارضایتی ها از سوی شهروندان در زمینه احداث پارک در این منطقه وجود داشت و می توانست این هزینه در برخی پرورژه های دیگر تعریف شود که تأثیری افزون تر نیز در شادابی و پویایی اجتماعی و فرهنگی مردم این منطقه به همراه داشته باشد، فاز یک این پروژه در دهه فجر سال ۸۹ با اعتباری بالغ بر یک میلیارد و ۶۰۰میلیون ریال به بهره برداری رسید.

اگر از حیطه انصاف دور نشویم فضایی سبز و دلنشین در کنار رودخانه برنطین ایجاد شد و این پارک مأمنی برای روزهای تعطیل و گذاران اوقات فراغت خانواده های ساکن این روستا و برخی مسافران از شهرها و روستاهای اطراف شد.

حال با نگاهی به دیروز و امروز این مکان تفریحی که به دلیل عدم وجود پیوست فرهنگی و حراست فیزیکی که از ملزومات راه اندازی اماکن عمومی است، شاهد تخریب بخشی از امکانات و نیز جولان ناهنجاری های اجتماعی در این مکان تفریحی هستیم.

مروری بر وظایف دهیاران در هر منطقه، برهانی است بر این نکته که دهیاری باید در حفظ و نگهداری تاسیسات عمومی، عمرانی، اموال و دارایی های روستا مشارکتی جدی داشته باشد؛ حال این سئوال مطرح می شود که دهیاری برنطین چقدر در انجام وظایف خود در این زمینه موفق عمل کرده است؟

آیا جولان افراد معتاد و استفاده کنندگان از قرص های روانگردان و … در این مکان تفریحی همان آفتی نیست که ممکن بود دامنگیر این مکان شود؟ و اینکه حفاظت و حراست از اموال و امکانات موجود در کوهستان پارک برنطین که به نوعی بیت المال تلقی می شود به عهده چه کسی است؟

مسلما” پاسخ این پرسش روشن است، پاسگاه انتظامی مستقر در دهستان برنطین با گشت زنی در این منطقه می تواند نوعی آرامش خاطر را برای خانواده ها ایجاد کند که متأسفانه کمتر شاهد آن بوده ایم و با توجه به دوری این مکان تفریحی از مرکز روستا، امکان بروز رفتارهای اجتماعی ناهنجار در این منطقه افزایش پیدا می کند؛ همانطور که گاها” نیز شاهد آن بوده ایم و شهروندان نیز مکرر ازاین قضیه گلایه مند هستند.

محمد یکی از شهروندان روستای برنطین در این باره ، گفت: این پارک متروکه است و جای قابل اطمینانی نیست که بتوان با اعضای خانواده به آنجا رفت و اصلا” این پارک نگهبان ندارد؛ وقتی نگهبانی وجود نداشته نتیجه همین می شود که امکانات این پارک توسط برخی افراد که سلامت روحی ندارند تخریب شده است.

وی افزود: این پارک اگر دور از مرکز روستا درست نمی شد مشکل تأمین امنیت و نگهبانی از ان با وجود عبور و مرور مکرر مردم روستا حل می شد؛ وقتی شورای شهر و دهیاری بدون نظرخواهی از مردم اقدام به ساخت این مکان کردند، نتیجه همین می شود که این پارک نه تنها به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت و تفریحات سالم مردم منطقه نباشد، بلکه به معظلی برای آرامش مردم این منطقه و مراجعان به این مکان تفریحی تبدیل شده است.

در این میان باید این نکته را متذکر شد که اگرچه خود مردم باید در مراقبت و حفاظت از اماکن عمومی و نیز تأمین امنیت در این منطقه پیشگام باشند، اما دهیار به عنوان نماینده دولت در روستا و با بهره گیری از ابزار قانونی که در اختیار دارد می تواند جلوی بسیاری از این ناهنجاری ها را بگیرد که متأسفانه تا به حال عملکرد مناسبی در این زمینه قابل رصد نبوده است.