به گزارش پایگاه خبری پارسیان، تحلیلگر این پایگاه خبری نوشت: در صورت تحقق یک توافق روشن و قابل قبول در رابطه با برنامه هسته ای ایران، پتانسیل زیادی برای فعالیت شرکت های خارجی در ایران فراهم خواهد شد.

در حقیقت براساس خبر هفته نامه اکونومیست انگلستان، شرکت های غربی قبلا اقدام به همکاری محدود با ایران کرده اند تا هنگامی که تحریم ها پایان می پذیرد در موقعیت بهتری باشند.

شرکت بویینگ اعلام کرد، این شرکت با فروش قطعات هواپیما به ایران به ارزش ۱۲۰ هزار دلار، نخستین فروش خود به این کشور از سال ۱۹۷۹ (که انقلاب اسلامی در ایران به پیروزی رسید) را انجام داده است.

جالب اینکه، اگرچه شرکت های غربی قبل از تحریم با ایران در بخش کارخانه ای آن همکاری داشتند (برای مثال شرکت پژو فرانسه قبل از آنکه در سال ۲۰۱۲ به دلیل تحریم ها ایران را ترک کند، ۳۰ درصد بازار خودرو ایران را در اختیار داشت)، بخش کالایی ممکن است بیشترین پتانسیل را برای شرکت های غربی که به همکاری با شرکت های ایرانی می اندیشند، داشته باشد.

بازار گاز طبیعی، مثال خوبی در این زمینه است، اگرچه ایران بیشترین ذخایر گاز جهان را دارد، لیکن فقط یک درصد بازار جهانی گاز را در اختیار دارد و هنوز خریداران آسیایی فعالانه به دنبال عرضه کنندگان جدید می گردند.

ایران نیازمند فناوری های نوین و سرمایه گذاری در مجموعه گاز، تبدیل آن به مایع و ساخت پایانه های صادراتی است، زمینه هایی که غرب نیز علاقه مند سرمایه گذاری در آن است.

جالب این است که اکونومیست به بخش معدن ایران به عنوان بخش دیگری که می تواند یک هدف اولیه باشد، اشاره کرده زیرا بیشتر صنایع در این بخش خصوصی هستند و قوانین دست و پاگیر اداری شرکت های دولتی را ندارند.

گزارش ها حاکی است، ایران نهمین ذخایر بزرگ مس و یازدهمین ذخایر بزرگ سنگ آهن جهان را دارد. با این وجود بازار هر دو محصول در وضعیت مازاد عرضه و لازم است یک سرمایه گذاری اساسی انجام شود تا قیمت های جاری تولید این دو کالا در سطح جهانی قابل رقابت باشد.

اما نارسایی ها در بخش خودرو همچنان وجود دارد و به گفته یک منبع خبری در صنعت خودرو ایران، در حالی که سهم تولید این محصول که قبلا برابر با ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی ایران بود و برای یک میلیون نفر شغل ایجاد کرده بود، اکنون تا ۷۰ درصد افت کرده است.

کارخانه مرسدس بنز در تبریز که چند سال پیش روزانه ۸۰ موتور خودرو می ساخت، اینک فقط دو موتور در روز تولید می کند.

اگرچه گفته می شود ایران سومین اقتصاد بزرگ و پیشرفته ترین اقتصاد خاورمیانه است اما نرخ بیکاری آن سال گذشته تا حدودی تشدید شد، هرچند این نرخ اکنون کمی بهتر شده است.

ایران پایه صنعتی بزرگ، نیروی کار تحصیلکرده و بخش خدماتی بزرگی دارد که در سال ۲۰۱۲ ، ۵۲ درصد اقتصاد این کشور را تشکیل می داد اما دولت همچنان سهم زیادی در بخش صنعت و اقتصاد دارد.

ظاهرا تقریبا تمام ایرانیان یارانه نقدی که برای فقرا داده می شود را دریافت می کنند. سال گذشته دولت ۱۰۰ میلیارد دلار بابت یارانه نقدی خرج کرد که این مبلغ معادل یک چهارم تولید ناخالص داخلی این کشور است.

تا همین اواخر و قبل از آنکه دولت جدید قیمت ها را بالا ببرد، قیمت هر لیتر گازوییل در ایران معادل دو سنت آمریکا بود، اکنون قیمت بنزین حدود ۲۸ سنت در هر لیتر یا ۱٫۰۸ دلار در هر گالن است.

اقتصاد ایران روبه بهبود می رود، اما راه زیادی هنوز تا رسیدن به دستیابی به اهداف خود در پیش دارد.

به هر حال آنچه ایران بیش از هر چیز بدان نیاز دارد این است که به خاطر اینکه جوانان صاحب شغل شوند و شرکت های خارجی در آن سرمایه گذاری کنند، دوباره بخشی از جامعه جهانی شود، هرچند دست کم این امیدواری وجود دارد که این فرآیند اکنون شروع شده است.