به گزارش پایگاه خبری پارسیان، تیم ملی کاراته ایران با هشت کاراته کا راهی بازیهای آسیایی شد و موفق به کسب سه مدال طلا و دو برنز شد. نتیجه‌ای که برای کاراته ایران یک موفقیت محسوب می شود. هر چند با بررسی فنی نتایج اوزان مختلف می توان به این نتیجه رسید که کاراته ایران در هر دو بخش بانوان و آقایان می توانست نتیجه ای بهتر را کسب کند.

در بخش مردان تیم ملی ایران با امیر مهدیزاده، حسین سمندر، سعید حسنی‌پور و سجاد گنج‌زاده راهی اینچئون شد. تیمی که باید با انتخابی بهتر در اوزان مختلف توانایی کسب نتایج بهتری هم داشت. خبرگزاری مهر در همان زمان برگزاری رقابتهای انتخابی در چند مورد نسبت به انتخاب اوزان مناسب برای کسب نتایج بهتر با تحلیل فنی هشدار داده بود که متاسفانه ثمری نداشت. این نوع انتخاب در هر دو بخش بانوان و آقایان اتفاق افتاد تا تیمی که می‌توانست تعداد مدال بیشتر و خوشرنگ تری کسب کند تنها با سه طلا و دو برنز به تهران بازگردد.

به عنوان مثال انتخاب وزن ۶۷ کیلوگرم صرف نظر از اینکه کدام کاراته کا اعزام شد برای حضور در این دوره از بازیها به گواه همه کارشناسان یک اشتباه بزرگ بود و دیدیم که نماینده ایران هم در همان بازی نخست بدون برخورد با رقبای اصلی باخت و حذف شد تا ثابت شود نظر کارشناسان درست بوده است.

در بخش مردان تیم ملی کشورمان دو طلا کسب کرد و همانجایی ایستاد که چهار سال قبل در گوانگجو ایستاده بود. با این تفاوت که سال ۲۰۱۰ تیم ملی کاراته ایران در مکان ۱۶ جهان بود و سال ۲۰۱۴ با عنوان هفتمی جهان راهی اینچئون شد. از سوی دیگر کاراته ایران در طول چهار گذشته تغییر نسل را تجربه کرد و کاراته کاهای ایران علاوه بر درخشش در مسابقات قهرمانی آسیا، در رقابتهای جهانی نیز نتایج قابل قبولی کسب کردند که می بایست ثمره آن در بازیهای آسیایی اینچئون به بار بنشیند.

امیر مهدیزاده در وزن ۶۰- کیلوگرم به خوبی مبارزه کرد و به عنوان یک قهرمان جهان چنان روی تاتامی ظاهر شد تا از چهار سال تجربه حضور در مسابقات مختلف بهترین بهره را برده و با قدرت به نشان طلا دست پیدا کند. سعید حسنی پور هم در وزن ۷۵- کیلوگرم مبارزات خوبی به نمایش گذاشت و با تجربه و روحیه مثالزدنی خود عالی بود و طلای خوشرنگی را کسب کرد تا مزد سالها تلاش خود را گرفته و به منتقدانی که به دلایل واهی از حضور او انتقاد می‌کردند جواب مناسبی داده باشد.

سجاد گنج زاده هم نشان داد بار روانی زیادی را تحمل می کند و موفق نشد از توانایی های خود بهترین بهره را ببرد. کادر فنی می بایست کنترل بیشتری روی او داشته باشد تا این جوان با آتیه همچنان در کنار تیم ملی به موفقیت های بیشتر دست پیدا کند. گنج زاده توانایهای بالای دارد به شرط آنکه کادر فنی به خوبی از این توانایی ها استفاده کنند.

در بخش بانوان اما عملکرد با کسب یک طلا بهتر از دوره قبل بود. شاید حذف پگاه زنگنه نقطه تاریک تیم ملی بانوان کاراته بود ولی عباسعلی بعد از حذف از بازیهای آسیایی گوانگجو در طول چهار سال گذشته سه بار به فینال قهرمانی آسیا راه یافت و با دو طلا ویک نقره نشان داد که برای بازیهای آسیایی برنامه دارد و با شکست همه رقبا روی تاتامی اینچئون شایستگی های خود را یک بار دیگر به اثبات رساند.

اما در این بخش هم می توانستیم با انتخاب درست اوزان نتیجه بهتری بگیریم. وقتی رزیتا علیپور و فاطمه چالاکی به وزن ۶۱  آمدند عملا دو کاراته کا با توانایی بالا را از دست دادیم. اگر این دو کاراته کا در اوزان خود به روی تاتامی می رفتند می توانستند عملکرد بهتری داشته باشند و به طبع آن تیم ملی هم نتایج بهتری کسب کند.

در کل باید اذعان داشت که کاراته ایران روی تاتامی اینچئون با سه طلا و دو برنز عملکرد بسیار خوبی داشت و چون دوره های قبل در ارتقاء چایگاه ورزش ایران نقش تاثیر گذاری داشت که خود جای تقدیر دارد و باید به متولیان کاراته و کادر فنی و ملی پوشان خسته نباشید گفت.

اما کاراته ایران که عادت به حاشیه دارد باید به آرامش لازم برای رسیدن به موفقیت های بیشتر دست پیدا کند. اینکه چرا در جریان مسابقات مهمی چون بازیهای آسیایی رئیس فدراسیون تصمیم به انتخاب سرمربی می گیرد و همین موضوع حواشی خاص خود را به دنبال دارد. سئوالی که نمی توان جواب قانع کننده ای برای آن پیدا کرد.

امید می رود مسئولان کاراته در اتخاذ سیاست های خود برای رسیدن دقت نظر بیشتری داشته باشند و خود باعث بروز حاشیه نشوند. می شد بعد از پایان بازیها و بازگشت تیم ملی نسبت به معرفی کادر فنی برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان اقدام کرد تا راه ورود به حاشیه نیز بسته شود. از سوی دیگر باید با نگاه دقیق تری به شرایط مسابقات پیش رو و آنالیز دقیق رقبا برای تیم سیاست گذاری لازم انجام شده و انتخابها صورت گیرد .

در پایان با تاکید دوباره بر نتایج خوب کاراته روی تاتامی اینچئون باید عنوان کرد که در کسب این نتیجه مطلوب نقش کادر فنی جوان و کار بلد را نمی توان نادیده گرفت. جایی که هروی با تجربه مربیگری در گوانگجو و روحانی که خود طلای بازیها را در کارنانه دارد نشان دادند توانایی هدایت تیم ملی را دارند به شرط آنکه اختیار عمل بیشتری داشته باشد. شاید هم تیم ملی به یک سرمربی با دانش و با تجربه نیاز دارد تا در چنین میدانهای سختی در کنار این دو مربی بتواند حواشی را کنترل کند.