یادداشت/ محمدرضا فتحی نجفی؛کوتاه آمدنهای بیموقع روسیه
به گزارش پارسیان خبر به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پیام جغتای، در نهایت فشار کشورهای آمریکا، انگلیس و فرانسه که اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل میباشند، جواب داد و روسیه قطعنامه پیشنهادی فرانسه را وتو نکرد. بر اساس این قطعنامه، ناظران بینالمللی به شرق حلب اعزام خواهند شد. انتقاد و نارضایتی بشار الجعفری نماینده دولت سوریه در سازمان ملل از تصویب قطعنامه مزبور بیانگر عدم رضایت سوریه و جبههی مقاومت از این موضوع میباشد لیکن روسیه بیش از این تاب و توان مقاومت در برابر فشارهای سیاسی و رسانهای کشورهای غربی را نداشته و با توافق بعمل آمده بین روسیه و فرانسه، پس از تغییرات در بخشی از متن، قطعنامه پیشنهادی با وتوی روسیه مواجه نشدهاست. پیش از این نیز روسیه از طرف حامیان غربی تروریستها تحت فشار قرار گرفته و تسلیم خواستههای حامیان تروریسم گردیده بود که یکی از دستاوردهای آن کوتاه آمدن بیموقع روسیه، حادثه تلخ خانطومان و شهادت جمعی از نیروهای ایرانی مدافع حرم میباشد.
اظهارات اخیر پوتین در ژاپن مبنی بر مذاکرات پنهانی و پشت پردهی وی با اردوغان حاکی از چراغ سبز روسیه به ترکیه برای نقشآفرینی ترکها در مورد آینده سوریه است. بعبارت دیگر؛ بنظر میرسد که روسیه ملاحظات ترکیه در مورد سوریه را بطور جدی مد نظر دارد.
با دقت بیشتر در رفتارهای مسکو در مییابیم که نگاه کرملیننشینان به بحران سوریه همانند نگاه تهران به این موضوع بمثابه مسئله مرگ و زندگی نیست. بده بستانها و کوتاه آمدنهای بیموقع روسیه در برابر کشورهای غربی به حرکات تاکتیکی شباهت پیدا کردهاند. ترکیه که از حامیان اصلی مالی، تسلیحاتی و لجستیکی تروریستها در سوریه بشمار میآید، قبلا” با اسقاط جنگنده روسی صابونش را به جامه روسها مالیده لیکن با این وجود، ترکیه توسط روسیه به کشوری تاثیرگذار در صحنهی میدانی سوریه تبدیل شدهاست. گفتگوهای سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه درباره سوریه که زمینههای تشکیل این نشست را مسکو فراهم آورده در همین چارچوب قابل ارزیابی هستند.
پس از تسلط ارتش سوریه و جبهه مقاومت بر حلب، دستگیری مستشاران غربی – عربی از ملیتهای مختلف مستقر در این شهر که به تروریستها کمکهای مستشاری فراوانی میدادهاند، هول و هراس را به اردوگاه حامیان تروریسم برده و اعزام نیروهای ناظر بینالمللی که قطعا” از کشورهای غربی، حرف شنوی دارند به ابزاری برای فشارهای بیشتر و پر دامنه به دولت سوریه و متحدانش تبدیل خواهد کرد. بزودی همچون گذشته، روسیه در خواهد یافت که غرب این بار نیز سر او کلاهی گشاد گذاشته است.
با اقدام پلیس ۲۲ سالهی ترکیهای در آنکارا که سفیر روسیه را ترور کرده و با رجزخوانی هنگام ترور گفتهاست که: «ما در حلب میمیریم و تو در اینجا»، آشکار میشود که روسیه تاوان کوتاهآمدنهای بیموقع خود را زودتر از آنچه که فکر میکند، خواهد پرداخت.