سال گذشته نیز با طرح این موضوع که اصلاح طلبان وجهه اجتماعی خود را میان مردم به شدت از دست داده‌اند بازهم سخن از راه اندازی پارلمان اصلاحات به میان آمد. اصلاح طلبان بیان می کنند که ساختارهای گذشته نتوانسته که جوابگوی مطالبات این جریان باشد و فضایی را رقم زده است که باعث شده مردم نسبت به اصلاحات دلسرد شوند. از این رو سعی دارند همه مشکلات را بر سر ساختارهای گذشته بشکنند و با این وعده که قرار است ساختار جدیدی در اصلاحات بوجود آید طرفدارانشان را به آینده دیگری در اصلاحات امیدوار کنند و به اصطلاح پوست اندازی کنند.

در سالهای اخیر موضوع پارلمان اصلاحات دگر بار چند ماه آخر سال ٩۶ بر سر زبان ها افتاد. به گونه ای که برخی چهره های حزبی از تلاش برای اجرایی کردن آن گفتند و حتی دبیرکل حزب مردم سالاری از رونمایی آن در خرداد ماه ٩٧ یعنی دو ماه آینده خبر داد و به نظر می رسید همچنان یکی از جدی ترین پروژه های سیاسی اصلاح طلبان به شمار می آید با این حال نباید این نکته را از نظر دور داشت که طرح کنندگان دوباره این ایده طیفی بودند که در عمل در ادوار انتخاباتی مجلس دهم و شورای شهر پنجم نارضایتی هایی از لیست اصلاح طلبان ابراز کرده بودند.

 آنها که از ضرورت اجرایی شدن پارلمان اصلاحات سخن گفتند، از اختلال در فرآیند تشکیلاتی و تکمیل ایده شورای عالی سیاستگذاری حرف زدند.

شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان دو شکست چشمگیر داشت. دو لیست در جریان انتخابات مجلس شورای اسلامی دهم و شورای شهر پنجم در تهران اگرچه توانستند به طور تمام و کمال به این دو پارلمان راه یابند اما عملکرد نمایندگان اصلاح طلب در این دو پارلمان به گونه ای بود که نارضایتی افکارعمومی را به دنبال داشت.

در شورای شهر تهران نیز شاهد آن هستیم که اصلاح طلبان در انتخاب شهردار تهران به جهت اینکه رقابت در پارلمان شهری پایتخت سیاسی و حزبی است تا بر سر توانایی افراد، در یک سال سه نفر بر صندلی شهرداری تهران نشستند.

اصلاح طلبان در ساختارسازی های مختلف دچار مشکل شده اند. در ابتدای همین ساختارسازی ها رقابت میان شورای هماهنگی اصلاحات (احزاب اصلاح طلب) و شورای مشورتی ( وابسته به رئیس اصلاحات و اصلاح طلبان انحصار طلب قدرت) به شدت در گرفت و سبب شد تا اصلاح طلبان به دو دسته تقسیم شوند.

پس از مدتی اصلاح طلبان دست به تصحیح این روند زدند و شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات را راه اندازی کردند که این شورا هم نتوانست در دو لیستی که برای دو پارلمان ارائه داد موفق شود.

«عباس عبدی»، تئوریسین اصلاحات در این خصوص بیان می کند که لیست شورای شهر تهران مانند « آش کشک خاله» بود که اصلاح طلبان مجبور بودند آنرا با توجه به محدودیت زمانی در انتخابات بپذیرند.

الهه کولایی فعال زن اصلاح طلب نیز در گفتگویی این لیست را محصول ساختار رانتی و پولی اصلاحات نامید. بقیه اصلاح طلبان نیز نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر را اصلاح طلبان دسته چندم نامیدند که نتوانستند عملکرد خوبی از خود در این دو پارلمان نشان دهند. به هر جهت اصلاحات دچار مشکل جدی است که تغییر شکل صوری ساختار آن هم نمی تواند مشکل اصلی آنان که از دست رفتن وجهه به سبب عملکرد بد اعضای این جریان است، راه حل کند.